معنی خوش خدمتی در فرهنگ فارسی عمید

خوب خدمت کردن، کنایه از انجام دادن کارهای کسی با تملق و چاپلوسی

معنی خوش خدمتی در لغت نامه دهخدا

اطاعت. پرکاری و نیک انجامی در کار، چاپلوسی. خودشیرینی

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

ویژگی کسی که خوب خدمت می کند و فرمان بزرگ تر خود را خوب انجام می دهد

(خوَشْ / خُشْ خِ مَ)

آنکه در انجام خدمت کوتاهی نکند. کنایه از مطیع. کنایه از پرکار و کاردان که کارها را موافق سلیقۀ صاحبکارانجام دهد، کنایه از متملق. چاپلوس

(خوَشْ/ خُشْ مَ)

خوش قوارگی. خوش قدوبالایی

(خوَشْ / خُشْ قَ دَ)

خوش شگونی. نیک پیی. مبارک قدمی. خجسته قدمی

(کَ دَ)

خودشیرینی کردن. چاپلوسی کردن

آنکه خدمت کردن بسرور خود، نیکو رفتاری خوشرفتاری

آنکه فرمان بزرگتر خود را خوب انجام بدهد

شانس خوشایند، موفّق باشید